کپسول های ژله ای ژلوفن مسکن های بسیار رایجی در جامعه هستند که بدون تجویز پزشک استفاده می شوند و بازار خوبی هم برای داروسازان دارد. ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها، مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.
اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی را پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می شوند. پای ثابت این جعبه ها معمولا مسکن هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می گیرند.ژلوفن یکی از قوی ترین مسکن هایی است که در این موارد به کار می رود.
در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود
در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود.
ژلوفن و تأثیرات مثبت آن
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.مهم ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود)
و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد، گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می کند.
ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند
خطراتی که شما را تهدید می کند
داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد.ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.
در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است
بیمارانی که دچار چنین علائمی می شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می خورد.
محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که زنان به دنبال استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می شوند، ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می توانند بارداری را تجربه کنند.
از سوی دیگر، محققان توصیه می کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.
ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند.در صورت مشاهده هر گونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.
البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید، چرا که ادامه این علائم می تواند جان شما را به خطر بیندازد.
مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری های کلیوی و نارسایی های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند.
از این رو، متخصصان توصیه می کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم آبی بدن جلوگیری شود.افرادی که داروی دیابت استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند، زیرا ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود و افت ناگهانی قند خون و کومای دیابت را به همراه دارد
علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی های معده را به دنبال داشته باشد. به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می برد. از این رو، قرار گرفتن طولانی مدت در برابر خورشید می تواند احتمال آفتاب سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب ها و لباس های پوشیده می تواند خطر را کاهش دهد.
کودکان و ژلوفن
طبق گفته محققان، تجویز بروفن تنها در کودکان بالای سه ماه که بیش از پنج کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر سه ماه نیز تجویز کنند. در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک متخصص اطفال امکان پذیر است.
دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین ها موثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت های عضلانی اسکلتی به شمار می رود.
چه کسانی نباید ژلوفن بخورند؟
پزشکان توصیه می کنند افرادی که از برخی بیماری ها رنج می برند، مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری های قلبی، بیماری های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه زخم و خونریزی معده داشته اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.
بررسی ها نشان می دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می کنند. در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.
همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپیرین، خطر خونریزی معده را بالا می برد.علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقاد خون دارند مانند بیماران هموفیلی، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می برد.
افرادی که داروهای دیابت استفاده می کنند هم نباید ژلوفن بخورند، چرا که ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود و افت ناگهانی قند خون و بروز کومای دیابت را به همراه دارد.مصرف این دارو باعث بروز اختلالات جنینی نیز می شود. لذا مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز می باشد، ولی در سه ماه آخر بارداری ممنوع است.
منبع:tebyan.net
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، داروی دنتی کید، مسکن صددرصد گیاهی رویش دندان که از ماده موثره رزمارینیک اسید، به صورت ژل موضعی به تولید رسیده است. مواد تشکیل دهنده این ژل موضعی عصاره بابونه، عصاره مریم گلی و پرو ویتامین B۵ است.
این ژل موضعی برای تسکین درد و التهاب لثه کودک در زمان رویش دندان (در هنگام رویش دندان روزی سه الی چهار بار) استفاده می شود.
بابونه دارای اثرات ضد حساسیت و ضد التهاب است که تا حدودی به علت وجود آزولن و احتمالاً به واسطه مهار شدن هیستامین این خاصیت در آن دیده شده، به همین دلیل در تولید این ژل موضعی به کار گرفته شده است.
همچنین کاهش تورم و درد لثه و همچنین اثرات قوی آنتی اکسیدانی در بابونه گزارش شده است.
گیاه مریم گلی نیز برای استعمال خارجی در راستای التیام زخم ها و خراش های پوست، بهبود التهاب دندان و خونریزی لثه و همچنین تقویت محافظت از لثه در تولید این دارو استفاده شده است.
مریم گلی خاصیت آنتی باکتریال، آنتی وایرال، ضد قارچ و قابض نیز است.
همچنین از پرو ویتامین B۵ در تولید این دارو برای نفوذ به لثه متورم و سرعت بخشیدن به بهبود و التیام آن نیز به کار برده شده است.
دنتی کید، محصول دانش بنیان از یک شرکت دانش بنیان فعال در زمینه داروهای گیاهی است که به تولید رسید و امروز با حضور مدیرکل طب سنتی وزارت بهداشت، رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی، دبیر ستاد توسعه فناوری گیاهان دارویی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری رونمایی شد.
ژل موضعی دنتی کید تنها داروی گیاهی تولید داخل در ایران است که با طعمی ملایم و قابل قبول برای نوزادان و کودکان قابل استفاده است.
ماهنامه مطب - ترجمه و گردآوری نادیا روکالوند: دندان درد گاهی اوقات بسیار دردآور و تحمل ناپذیر می شود. بدتر از همه زمانی اســت که نیمه شب درد شروع شود و به دندانپزشک دسترسی هم نداشته باشیم. در چنین لحظاتی بهترین کار درمان های خانگی و گیاهی دم دست هستند. داروهای گیاهی که در این مقاله از آنها صحبت شده اســت، برای تسکین دندان درد بسیار موثرند و اگر دچار دندان در شدید، با این گیاهان دردتان را آرا کنید.
رنجبیل
سیر
لیموترش
بنابر تحقیقات، لیموترش به دلیل اینکه حاوی ویتامین ث و اسید سیتریک قوی اســت می تواند در تسکین دندان درد موثر باشد. یک لایه لیموترش را روی محل دردناک قرار دهید و با آب آن را گرفته و با نمک مخلوط کرده و در دهان بچرخانید.
اسطوخودوس و بابونه
زردچوبه
کلم
آویشن
استفاده از آویشن در درمان دردهای دندانی توصیه شده اســت. این گیاه خواص ضدعفونی کننده، ضدقارچ و دارویی دارد و می تواند جلوی بیماری لثه و فساد دندان را بگیرد. این گیاه کنار شنبلیله در درمان عفونت های باکتریایی بسیار موثر اســت. از طرفی وقت آویشن با نعناع استفاده شود، در کشتن باکتری هایی که ایجاد تورم می کند موثرتر اســت.
بومادران
برگ نعناع
بنابر تحقیقات، برگ نعناع یا روغن آن شبیه برخی از ویژگی های روغن گل میخک بوده و از درد دندان می کاهد. بسیاری از مردم نیز بر این باورند که جویدن نعناع به راستی درد دندان را خیلی زود آرام می کند. این گیاه همچنین حاوی منتول اســت که خواص ضدالتهابی دارد. دو برگ نعناع را در دهان گذاشته و تا زمانی که کاملا مرطوب شوند، بجوید. بعد از چند دقیقه، دهان تان را با کمی آب و نمک بشویید.
پیست معروف برنامهی تاپگیر که در فرودگاه دانسفولد قرار دارد، جهت توسعهی مسکن در این منطقه، تخریب خواهد شد.
طی سالهای اخیر، گروه تاپگیر ویدیوهای خارقالعادهای در پیست معروف خود تولید کرده است. فرودگاه دانسفولد، محلی است که پیست مسابقهی تاپگیر در آن بنا شده است، یا بهتر است بگوییم بنا شده بود. آنطور که به نظر میرسد، این نقطه از بریتانیا بهزودی برای توسعهی مسکن و تبدیل به منطقهی مسکونی، باید تخریب شود.
استودیو و پیست مسابقهی تاپگیر هر دو در این فرودگاه مستقر هستند. صدها کسب و کار دیگر نیز در این منطقه وجود دارد و به نظر میرسد باید مکان جدیدی برای اقامت خود برگزینند. توسعهدهندگان این زمین را به بیش از ۱۸۰۰ خانه، مراکز خرید و چندین پارک تبدیل خواهند کرد. همچنین جادههای این منطقه بهبود خواهد یافت و یک سرویس جدید اتوبوس برای این منطقه، در نظر گرفتهشده است.
اما صادقانه بگوییم، چون از جامعهی اطراف فرودگاه دانسفولد اطلاعی نداریم، از خوب یا بد بودن این پروژه برای این منطقه مطمئن نیستیم. باید بگوییم، دلمان برای این پیست نامآشنا تنگ خواهد شد، پیستی که میزبان صدها خودروی مختلف و مجموعهای از رانندگان مشهور بوده است. شاید این اتفاق برای گروه جدید تاپگیر خوب باشد که یک استودیو و پیست جدید پیدا کنند. در هر صورت ما مطمئن هستیم که حتی با نبود این پیست، گروه فیلمبرداری تاپگیر خودروهای شگفتانگیز را در قاب تلویزیون برای ما شگفتانگیزتر نمایش خواهد داد.
وبسایت دیجیاتو -محسن وفانژاد: وقتی به پزشک مراجعه می کنید تا بفهمید چه چیزی سبب شده تا درد شدیدی را تحمل کنید، پزشک احتمالا از شما می پرسد «بگو کجایت درد می کند».اما یک کودک قطعا نمی تواند بگوید چه قسمتی از بدنش درد می کند و به نشان دادن آن عضو بسنده می کند. معده، گلو، سر یا هر جای دیگر. هر کدام از این اعضا به علتی خاص درد گرفته اند و پزشک به خوبی می داند که چه تجویز کند تا تسکین دردهای مریض باشد.
اعضای تشکیل دهنده مسکن از طریق جریان خون در کل بدن گشت و گذار می کنند، هدف را پیدا کرده و به آن یورش می برند تا آن را کاملا نابود سازند. بنابراین وقتی سردرد دارید و یک مسکن می خورید، باید چند دقیقه صبر کنید تا قرص جذب شده، وارد جریان خون شود و گردش کاملی طی چند دقیقه در سراسر بدن داشته باشد، تا نهایتا هدف خود را پیدا کرده و آن را سرکوب کند.
سیستم عصبی بدن خود را همانند یک شبکه گسترده از سیم ها تصور کنید که همه جا انشعاباتی بزرگ و کوچک دارند و این سیم ها همگی به یک هسته مرکزی می روند. این هسته مرکزی است که اطلاعات را دریافت کرده، پردازش می کند و مفهوم آن را به شما می گوید. اگر دل درد دارید، این پیام در مغز ترجمه شده و احساس درد توسط این عضو درک می شود.
حالا اگر می خواهید این اطلاعات به دست هسته مرکزی نرسند، باید به نحوی ارتباط این سیم ها با مغز را قطع کنید یا در میانه راه، پیام را از آن ها بدزدید. مسکن ها دقیقا این کار را انجام می دهند، اما هر کدام به شیوه ای متفاوت.
هر کدام از داروها، به نوعی این ارتباط را غیر فعال می کنند. مسکن ها، بدون بلوکه کردن جریان های الکتریکی سیستم عصبی و تحریک ادراک حسی از میزان درد می کاهند. داروهای ضد التهابی، با کاهش التهاب بدن از دمای بدن می کاهند یا مهارکننده های انتخابی کوکس پیام را متوقف می کنند. مخدرها نیز با کاهش درد سیگنال ها در مغز و سیستم عصبی به این پروسه کمک می کنند. هیچ یک از این داروها اگر به کار نیاید، پزشک داروهای بیهوش کننده یا بی حس کننده را تجویز می کند که یا به صورت مقطعی بیمار را از هوش می برد یا ناحیه خاصی را کاملا بی حس می کند.
بنابراین، راهکارهای این چنینی قرار نیست به مبارزه با عامل درد بروند و آن را از بین ببرند، بلکه صرفا سیستم عصبی را اندکی بی حس و حال کرده تا میزان درد کمتری را متحمل شویم. برای درک بهتر، بهتر است به مطالعه فیزیولوژی درد بپردازیم.
تلاش برای تفهیم مقوله «درد» اوایل قرن 19 شروع شد و به قرن 20 ادامه یافت اما پیشرفت علم پزشکی و تجهیزات فناورانه طی 40 سال پیش سبب شده تا اطلاعات ما در مورد این مسئله به شدت افزایش یابد.
بگذارید یک مثال بزنیم. شما حواس تان جای دیگری است و ناگهان دست خودتان را به یک قابلمه داغ می زنید و می سوزانید. بلافاصله، بازو و دست شما واکنش نشان داده و از قابلمه داغ فاصله می گیرد و شما درد را احساس می کنید چون شبکه ای از اعصاب تخصص یافته به نام «گیرنده درد» فعال می شوند.
برخلاف دیگر انواع سلول های عصبی، گیرنده های درد فقط زمانی که یک چیز دردناک را احساس کنند واکنش نشان داده و متوجه آن می شوند، مثل دما یا فشار بسیار بالا. وقتی این اتفاق رخ می دهد، سلول های عصبی، عامل درد را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کرده و آن را به مغز پست می کنند.
پایانه عصبی سلول ها تغییر شکل داده، منافذی ایجاد می شود و یون های مثبت مثل کلسیم و سدیم یورش می آورند. ورود حجم عظیمی از یون ها سبب کاهش ولتاز در غشای سلول شده و انرژی پتانسیل الکتریکی تولید می کند. هر چه این عامل دردناک بیرونی بزرگ تر باشد، سیگنال نیز بزرگ تر می شود.
با این حال، باید خوشحال باشیم که چنین رفلکسی در بدن ما وجود دارد. فرض کنید بدون اینکه احساس درد کنیم، ده-پانزده ثانیه دستمان را به قابلمه داغ بچسبانیم. نتیجه اش نابودسازی کامل پوست دست و البته کباب شدن عضله های دست خواهد بود.
یک راه منطقی و ساده، قطع ارتباط میان سلول های گیرنده پیام درد و مغز به عنوان هسته اصلی است. خانواده ایبوبروفن دقیقا همین کار را می کنند. ایبوبروفن به سلول آسیب دیده می رسد و آن را از انتشار پروستاگلندین بیشتر به عنوان محرک درد منع می کند.
ایبوبروفن خود در دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا NSAID قرار می گیرد. این داروها محل التهاب را شناسایی کرده و از آن جلوگیری می کنند تا درد کاهش یابد. آسپیرین، ایبوبروفن و ناپروکسن سدیم از این دسته داروها هستند.
استامینوفن ها اما محل عملکردشان مغز و سیستم عصبی مرکزی است و در این ناحیه جلوی درد را می گیرند، گرچه محققین هنوز به طور کامل از نوع کارکرد آن مطمئن نیستند.
هم داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و هم استامینوفن، به دسته مسکن های غیر مخدر تعلق دارند. عمده داروهای غیر مخدر با مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز (کوکس) و سیکلواکسیژناز-2 کار می کنند. این آنزیم ها سبب تبدیل چربی به پروستاگلندین و در نتیجه انتقال درد خواهند شد. بدون پروستاگلندین پیامی هم وجود ندارد و اگر جلوی ساخت آن گرفته شود، یعنی درد از بین می رود.
برای فروکش کردن دردهای شدیدتر، پزشکان به تجویز مخدرهایی نظیر مورفین و کودئین روی می آورند. عملکرد مخدرها فوق العاده شگفت انگیز است. تصور کنید عده ای جاسوس به دروازه شهر حمله کرده و نگهبان ها را از پای در آورند و خود جای آن ها را پر کنند. در این صورت، هر چه که محافظان جدید تشخیص بدهند اجازه عبور و مرور دارد. به عبارتی دیگر، مخدرها جایگاه ناقلین میان سلول های عصبی را خواهند گرفت.
به هر حال، باید این تصور را از ذهن بیرون کنیم که مسکن ها می دانند کجای ما درد می کند. این طور نیست، آن پزشک است که به خوبی متوجه می شود برای چه دردی، چه مسکنی تجویز کند.
خبرگزاری آریا -
بعضی از افراد طلاق گرفته، یا حاضر نیستند هیچ حمایت فکری و عاطفی بگیرند یا به تله حمایت های نامناسب می افتند.
متاسفانه بر اساس تازه ترین آمارهای سازمان ثبت اسناد در سال گذشته به ازای هر 5 ازدواج یک واقعه تلخ طلاق در کشور به ثبت رسیده است. این آمار نشان می دهد بسیاری از زوج ها که بیشترین آن ها جوان هستند با پدیده شوم طلاق دست و پنجه نرم می کنند. پدیده ای که آسیب های روانی و اجتماعی بی شماری در پی دارد. از هجوم آسیب هایی چون افسردگی، استرس، بی اعتمادی و بدبینی گرفته تا بسترسازی برای بسیاری از بزهکاری های اجتماعی که در کمین افراد طلاق گرفته و حتی کودکان طلاق است. اما چطور می توان روزهای پس از طلاق را با آسیب های کمتری سپری کرد؟!
در اینجا به بیان راه حل هایی در این باره پرداخته ایم که بخشی از آن را در ادامه می خوانید.
1 – علت واقعی طلاق را بشناس!
در هیچ طلاقی یک نفر صد در صد مقصر و یک نفر کاملا بی گناه نیست. طلاق حاصل انتخابی غلط یا شیوه ارتباطی نادرست است. بنابراین دو نفر در این ماجرا سهم دارند. این که به عنوان یک فرد مطلقه بتوانیم سهم خودمان را در طلاق معلوم کنیم و شیوه های ارتباط غلط مان را بشناسیم، قدم اول را برای تغییر برداشته ایم. تا وقتی دیگری را صد در صد مقصر می دانیم در یک کینه همیشگی باقی می مانیم و لزومی برای تغییر نمی بینیم. وقتی هم کاملا سهم خودمان را صد در صد می دانیم تا آخر عمرمان فقط احساس گناه می کنیم و اعتماد به نفس و عزت نفس مان کاهش می یابد. کشف این که کجای راه را غلط رفته ایم البته چیز ساده ای نیست. یک مشاوره خانواده که در مشاوره بعد از طلاق تخصص دارد حتما در این زمینه می تواند کمک های بسیار ی ارائه دهد.
2 – شرایط بعد از طلاق را بشناس
هر کسی بعد از طلاق شرایط خاص خود را دارد. یک خانم ممکن است به زندگی با خانواده پدری برگردد، یکی ممکن است مستقل با فرزندانش زندگی کند، مردی ممکن است زندگی مجردی در پیش گیرد. هر کدام از این ها شرایط خاص خودش را دارد. اگر این شرایط را نشناسیم، ممکن است هر ناکامی ریز و درشت را به طلاق ربط دهیم. اما شناخت شرایط باعث می شود آن را مدیریت کنیم و زندگی کمتر روی بدش را به ما نشان دهد.
3 – مستقل باش
بعضی ها قبل از ازدواج هم با خودشان مشکل حل ناشده ای داشته اند که در زندگی مشترک بروز کرده و نقش مهمی در بروز طلاق هم بازی کرده است. هچنین کسی که قبل از طلاق نسبت به تنهایی، طرد دیگران یا نه شنیدن حساس باشد بعد از طلاق هم دوباره با این مشکلات دست و پنجه نرم می کند. کسی که هنوز به استقلال مالی (درآمد مستقل بر پایه شغل)، استقلال عاطفی (وابستگی نداشتن به خانواده چه به شکل وابستگی و چه به شکل کینه) و استقلال فکری (عقاید مستقل برای خود که انتخاب خود فرد است نه خانواده) نرسیده باشد، بعد از طلاق مشکلات بیشتری خواهد داشت. اما در صورتی که فرد از همان ابتدا استقلال داشته یا حداقل در ماه های ابتدایی ازدواج به این استقلال رسیده باشد، بعد از طلاق هم با مشکلات کمتری دست و پنجه نرم می کند. یادتان باشد وابستگی عاطفی یا مالی یا فکری می تواند بعد از ازدواج از والدین به همسر هم منتقل شود و کسی که همه چیزش به همسرش منوط بوده است بعد از طلاق ناگهان با یک خلاء بزرگ رو به رو می شود. اما برعکس کسی که استقلال عاطفی و مالی و فکری دارد بعد از طلاق می تواند گلیم خودش را از آب بکشد.
4 – حمایت مناسب بگیر!
بعضی از افراد طلاق گرفته، یا حاضر نیستند هیچ حمایت فکری و عاطفی بگیرند یا به تله حمایت های نامناسب می افتند. در صورتی که دوستان یا خانواده فرد اصول حاکم بر روابط زوجین را بدانند یا حداقل خودشان افراد موفق و آگاهی در این زمینه باشند، احتمال حمایت خوب بیشتر است. البته بهترین حمایت فکری را یک روان شناس یا مشاور می تواند ارائه دهد. اما اگر برای فرد حمایتی وجود نداشته باشد یا خودش نخواهد از دیگران حمایت بگیرد، گذشتن از دوره سوگ بعد از طلاق بسیار سخت می شود. از همه بدتر زمانی است که دیگران حمایت های نامناسب می کنند. مثلا تقصیر را کاملا به گردن همسر سابق، دوست یا عضو خانواده شان می گذارند. وقتی خود فرد طلاق گرفته را کاملا مقصر می دانند و با جملاتی مثل «اون که زن/ مرد خوبی بود چرا طلاق گرفتین؟» یا «خوشی زده بود زیر دلت» بیشتر باعث آزار روحی می شوند تا حمایت عاطفی و فکری. این که فرد طلاق گرفته بداند شرایطش به گونه ای است که حتی با وجود استقلال بهتر است از یک متخصص باتجربه درباره مشکلاتش راهنمایی بگیرد و از مشکلاتش بگوید و هیجان هایش را خالی کند، عبور از روزهای بعد از طلاق را راحت تر می کند.
5 – با معنا زندگی کن!
جمله مشهوری وجود دارد که «هر کسی چرایی برای زندگی خود دارد با هر چگونه ای خواهد ساخت.» کسانی که معنایی برای زندگی خود نیافته اند بعد از طلاق بیشتر از همیشه می توانند به وادی بی معنایی بیفتند.
منبع : سپیده دانایی
خبرگزاری آریا - مطمئنا همگی دردسرهای خرید و اجاره مسکن در دهه هشتاد شمسی و سال های پیش از آن را به خاطر دارید، سال هایی که نیازمندی های همشهری و مراجعه حضوری به بنگاه های مشاور املاک تنها راه های خانه دار شدن بودند.
فارغ از این که بازار مسکن در گذشته رونق بسیار بیشتری از وضعیت اسفبار فعلی داشت، اما هرگز روند بسیار کند روش های سنتی در جستجو و رسیدن به مسکن ایده آل را فراموش نکرده ایم. در آن زمان یافتن یک خانه مناسب ممکن بود چند هفته و حتی چندین ماه زمان ببرد، اما این روزها به لطف سرویس های اینترنتی این مدت زمان به چند روز یا حتی چند «دقیقه» تقلیل یافته است.
از سرویس های آنلاینی صحبت می کنیم که به طور اختصاصی برای خرید و اجاره مسکن و مستغلات در سراسر کشور طراحی شده اند؛ سرویس هایی که نه تنها سرعت انجام معاملات را به شدت افزایش داده اند، بلکه در مواردی دست واسطه گران دریافت کننده حق کمیسیون های غیر قانونی را هم کوتاه نموده اند.
در مطلبی که مشغول خواندن آن هستید چهار مورد از برترین سرویس های اینترنتی برای خرید و اجاره مسکن در ایران را به شما معرفی کرده ایم. از شما دعوت می کنیم که تا پایان همراه ما باشید.
آلونک
اگر بخواهیم از میان تمام سرویس های خرید و اجاره املاک یکی را به عنوان نمونه معرفی کنیم، قطعا انتخاب ما «آلونک» خواهد بود. به عقیده ما در بازار نوپای سرویس های آنلاین خرید مسکن آلونک از معدود استارتاپ هایی بوده که توانسته خود را بیش از سایرین به مشخصه های یک سرویس ایده آل نزدیک کند. بگذارید دلایل این موضوع را با هم از نظر بگذرانیم.
آلونک خدمات خود را به صورت رایگان و در سه پلتفرم iOS، اندروید و تحت وب به کاربران ارائه می کند. طبیعتا پشتیبانی از پلتفرم بیشتر به معنای جامعه کاربری بزرگ تر است، و جمعیت زیاد هم یعنی این که شرایط انجام معامله میان فروشنده و خریدار زودتر فراهم می گردد.
اما از نظر ما این مهم ترین شاخصه آلونک نیست. سرویس مورد بحث تنها استارتاپ ایرانی است که نه فقط برای خریدار بلکه برای مشاورین املاک هم اپلیکیشنی جداگانه ارائه کرده. این بدان معناست که آلونک بیش از آنکه موتور جستجویی برای املاک فروشی باشد، بستری مجازی فراهم کرده تا اعتماد میان خریدار و فروشنده را در معاملات ملکی افزایش دهد.
جالب است بدانید که در حال حاضر 15000 نفر مشاور تأیید شده در آلونک مشغول راهنمایی مشتریان و ارائه خدمات خود هستند. آلونک چه در وبسایت و چه در اپلیکیشن دارای محیط ساده و کاربر پسندی است که در آن می توانید انواع ملک (آپارتمان مسکونی، اداری، ویلا، کلنگی و …) را در مناطق 22 گانه پایتخت جستجو کنید.
در مورد هر ملکی که برای اجاره یا خرید جستجو کنید اطلاعات کاملی مثل متراژ و تعداد واحد و پارکینگ و انباری و … ذکر شده و نتایج را می توانید بسته به بودجه تان فیلتر نمایید. یکی دیگر از مزایای آلونک هم ارائه نمودار قیمت برای مناطق مختلف تهران است تا با تحت نظر گرفتن نوسانات در بهترین زمان ممکن برای انجام معامله دست به کار شوید.
دسترسی در سه پلتفرم، جامعه کاربری بزرگ، امکان ارتباط با مشاورین متخصص و پایش نوسانات قیمتی مسکن دلایلی هستند که آلونک بتواند راه ایده آلی برای خانه دار شدن شما باشد.
ایران فایل
برای خرید و اجاره مسکن در تهران «ایران فایل» هم جزو گزینه های ایده آل است. سرویس مذکور از طریق وبسایت و پلتفرم های iOS و اندروید خدمات خود را ارائه می کند، و از آرشیو بزرگ آگهی های ثبت شده در آن مشخص است که با سرویس پرطرفداری مواجه هستیم.
ایران فایل هم مثل آلونک عمده تمرکز خود را بر املاک شهر تهران گذاشته، اگرچه به طور آزمایشی شروع به گرفتن آگهی از شهرستان ها هم نموده است. تیم ایران فایل در طراحی محیط کاربری (چه برای وبسایت و چه اپلیکیشن) زمان زیادی نگذاشته، برای همین انتظار محیط شسته رفته و منظمی مثل آلونک را نباید از آن داشته باشید.
با این وجود نمی توان انکار کرد که با جستجوی در آن شانس خوبی برای یافتن یک ملک اکازیون خواهید داشت. خرید، رهن و اجاره، معاوضه مسکن و تصاحب پروژه کارهایی هستند که در بستر آنلاین ایران فایل می توانید انجام دهید.
در انتها باید گفت که به جز موتور جستجوی قدرتمند و به روز رسانی سریع آگهی ها پوشش اخبار حوزه مسکن هم از دیگر مزایای استفاده از ایران فایل محسوب می شود.
دیوار
نیازی به معرفی ندارد؛ «دیوار» چندین سال است که مهم ترین مرجع مردم برای خرید و فروش کالای دست دوم محسوب می شود و با وجود آنکه سرویسی اختصاصی برای خرید و اجاره املاک و مستغلات نیست، بخش مربوط به آن یکی از پر بازدیدترین قسمت های این سرویس به حساب می آیند. اما دلیل آن چیست؟
بدون شک جمعیت بزرگ کاربری. دیوار در حال حاضر دوازدهمین وبسایت پربازدید ایران است، و از شهرهای بزرگ و روستاهای کوچک در آن آگهی پیدا می کنید. در مورد بخش مسکن هم چنین شرایطی را مشاهده خواهید کرد.
اما علیرغم این که تعداد آگهی در دیوار بالاست، همانند سرویس های تخصصی در آن فیلترهای جستجوی کاملی را نمی بینید. همین باعث می شود که در بسیاری موارد برای یافتن مورد اکازیون به مشکل بر بخورید.
مورد بعد آنکه برای وارد کردن اطلاعات مسکن در دیوار پروتکل منظمی وجود ندارد و آگهی دهنده ها با سلایق و سطح سواد متفاوت اقدام به نوشتن متن کرده اند. بعضی از آگهی ها حتی دارای تصویر هم نیستند و در ضمن به امکاناتی مثل مقایسه قیمت ها و پایش نوسانات قیمتی دسترسی ندارید.
با این اوصاف شاید تنها دلیل قانع کننده جهت یافتن مسکن در دیوار جمعیت بزرگ کاربری و آگهی های زیادش باشند.
شیپور
«شیپور»، رقیب بزرگ دیوار هم بخش املاک پر بازدیدی دارد و بسیاری از مردم برای خرید و اجاره خانه آن را می پسندند. اما باز هم مثل دیوار باید توجه داشته باشید که شیپور بستری تخصصی برای خرید و فروش آنلاین مسکن نیست.
فیلترهای جستجوی شیپور اگرچه گزینه های بیشتری را نسبت به دیوار در بر می گیرد، اما جمعیت کاربری کوچک تری دارد و شانس رسیدن به نتیجه ایده آل در آن نسبت به دیوار کمتر است.
هر چند نمی توانیم انکار کنیم که شیپور هم جز پربازدیدترین وبسایت های کشور محسوب شده و دسترسی از سه طریق مرورگر، اپلیکیشن iOS و اندروید از امکانات خوب آن محسوب می شوند. بنابراین دیوار را هم به عنوان یکی از سرویس های خوب جستجوی املاک به شما توصیه می کنیم.
مطمئنا فهرست سرویس های فعال در این حوزه به چهار مورد منتهی نمی شود، اما در این مطلب صرفا به معرفی سرویس هایی پرداختیم که خدمات شان را با کیفیت بالاتری به کاربر ارائه می کنند.
آن طور که شواهد نشان می دهد در حوزه املاک نیز رفته رفته علاقه مندی عموم برای بهره گیری از خدمات آنلاین بیشتر شده و به یقین آینده نه چندان دور متعلق به سرویس های آمده در بالا خواهد بود؛ خصوصاً آنهایی که تخصصی تر به موضوع نگریسته و راهکارهایی مطلوب تر و بهینه تر را در اختیار کاربر قرار می دهند.
سرویس های تخصصی مسکن با میزبانی از کارشناسان این حوزه نه تنها احتیاج شما را برای مراجعه حضوری به بنگاه های املاک کم می کنند، بلکه با جستجوهای فیلتردار و ابزار پایش نوسانات قیمتی شما را با سرعت بیشتری به مسکن ایده آل تان خواهند رساند.
کپسول های ژله ای ژلوفن مسکن های بسیار رایجی در جامعه هستند که بدون تجویز پزشک استفاده می شوند و بازار خوبی هم برای داروسازان دارد. ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها، مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.
اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی را پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می شوند. پای ثابت این جعبه ها معمولا مسکن هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می گیرند.ژلوفن یکی از قوی ترین مسکن هایی است که در این موارد به کار می رود.
در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود
در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود.
ژلوفن و تأثیرات مثبت آن
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.مهم ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود)
و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد، گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می کند.
ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند
خطراتی که شما را تهدید می کند
داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد.ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.
در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است
بیمارانی که دچار چنین علائمی می شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می خورد.
محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که زنان به دنبال استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می شوند، ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می توانند بارداری را تجربه کنند.
از سوی دیگر، محققان توصیه می کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.
ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند.در صورت مشاهده هر گونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.
البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید، چرا که ادامه این علائم می تواند جان شما را به خطر بیندازد.
مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری های کلیوی و نارسایی های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند.
از این رو، متخصصان توصیه می کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم آبی بدن جلوگیری شود.افرادی که داروی دیابت استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند، زیرا ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود و افت ناگهانی قند خون و کومای دیابت را به همراه دارد
علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی های معده را به دنبال داشته باشد. به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می برد. از این رو، قرار گرفتن طولانی مدت در برابر خورشید می تواند احتمال آفتاب سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب ها و لباس های پوشیده می تواند خطر را کاهش دهد.
کودکان و ژلوفن
طبق گفته محققان، تجویز بروفن تنها در کودکان بالای سه ماه که بیش از پنج کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر سه ماه نیز تجویز کنند. در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک متخصص اطفال امکان پذیر است.
دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین ها موثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت های عضلانی اسکلتی به شمار می رود.
چه کسانی نباید ژلوفن بخورند؟
پزشکان توصیه می کنند افرادی که از برخی بیماری ها رنج می برند، مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری های قلبی، بیماری های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه زخم و خونریزی معده داشته اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.
بررسی ها نشان می دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می کنند. در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.
همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپیرین، خطر خونریزی معده را بالا می برد.علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقاد خون دارند مانند بیماران هموفیلی، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می برد.
افرادی که داروهای دیابت استفاده می کنند هم نباید ژلوفن بخورند، چرا که ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود و افت ناگهانی قند خون و بروز کومای دیابت را به همراه دارد.مصرف این دارو باعث بروز اختلالات جنینی نیز می شود. لذا مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز می باشد، ولی در سه ماه آخر بارداری ممنوع است.
منبع:tebyan.net
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، داروی دنتی کید، مسکن صددرصد گیاهی رویش دندان که از ماده موثره رزمارینیک اسید، به صورت ژل موضعی به تولید رسیده است. مواد تشکیل دهنده این ژل موضعی عصاره بابونه، عصاره مریم گلی و پرو ویتامین B۵ است.
این ژل موضعی برای تسکین درد و التهاب لثه کودک در زمان رویش دندان (در هنگام رویش دندان روزی سه الی چهار بار) استفاده می شود.
بابونه دارای اثرات ضد حساسیت و ضد التهاب است که تا حدودی به علت وجود آزولن و احتمالاً به واسطه مهار شدن هیستامین این خاصیت در آن دیده شده، به همین دلیل در تولید این ژل موضعی به کار گرفته شده است.
همچنین کاهش تورم و درد لثه و همچنین اثرات قوی آنتی اکسیدانی در بابونه گزارش شده است.
گیاه مریم گلی نیز برای استعمال خارجی در راستای التیام زخم ها و خراش های پوست، بهبود التهاب دندان و خونریزی لثه و همچنین تقویت محافظت از لثه در تولید این دارو استفاده شده است.
مریم گلی خاصیت آنتی باکتریال، آنتی وایرال، ضد قارچ و قابض نیز است.
همچنین از پرو ویتامین B۵ در تولید این دارو برای نفوذ به لثه متورم و سرعت بخشیدن به بهبود و التیام آن نیز به کار برده شده است.
دنتی کید، محصول دانش بنیان از یک شرکت دانش بنیان فعال در زمینه داروهای گیاهی است که به تولید رسید و امروز با حضور مدیرکل طب سنتی وزارت بهداشت، رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی، دبیر ستاد توسعه فناوری گیاهان دارویی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری رونمایی شد.
ژل موضعی دنتی کید تنها داروی گیاهی تولید داخل در ایران است که با طعمی ملایم و قابل قبول برای نوزادان و کودکان قابل استفاده است.
پیست معروف برنامهی تاپگیر که در فرودگاه دانسفولد قرار دارد، جهت توسعهی مسکن در این منطقه، تخریب خواهد شد.
طی سالهای اخیر، گروه تاپگیر ویدیوهای خارقالعادهای در پیست معروف خود تولید کرده است. فرودگاه دانسفولد، محلی است که پیست مسابقهی تاپگیر در آن بنا شده است، یا بهتر است بگوییم بنا شده بود. آنطور که به نظر میرسد، این نقطه از بریتانیا بهزودی برای توسعهی مسکن و تبدیل به منطقهی مسکونی، باید تخریب شود.
استودیو و پیست مسابقهی تاپگیر هر دو در این فرودگاه مستقر هستند. صدها کسب و کار دیگر نیز در این منطقه وجود دارد و به نظر میرسد باید مکان جدیدی برای اقامت خود برگزینند. توسعهدهندگان این زمین را به بیش از ۱۸۰۰ خانه، مراکز خرید و چندین پارک تبدیل خواهند کرد. همچنین جادههای این منطقه بهبود خواهد یافت و یک سرویس جدید اتوبوس برای این منطقه، در نظر گرفتهشده است.
اما صادقانه بگوییم، چون از جامعهی اطراف فرودگاه دانسفولد اطلاعی نداریم، از خوب یا بد بودن این پروژه برای این منطقه مطمئن نیستیم. باید بگوییم، دلمان برای این پیست نامآشنا تنگ خواهد شد، پیستی که میزبان صدها خودروی مختلف و مجموعهای از رانندگان مشهور بوده است. شاید این اتفاق برای گروه جدید تاپگیر خوب باشد که یک استودیو و پیست جدید پیدا کنند. در هر صورت ما مطمئن هستیم که حتی با نبود این پیست، گروه فیلمبرداری تاپگیر خودروهای شگفتانگیز را در قاب تلویزیون برای ما شگفتانگیزتر نمایش خواهد داد.